26 Şubat 2009 Perşembe

Gidip gidip gelmek...


Gidip gidip geldim.90 dakika düşünmediğim yaşamadığım duygu kalmadı herhalde.Maçı izlememeye karar vermiştim ki başlar başlamaz golü yiyince hemen babamın yanına maçı izlemeye koştum.Zira bu seneki Avrupa maçlarından hangisini babamla izlediysem yenilmedik.Ama bu sefer yenilmemek te yetmiyordu.Maç boyunca topun hakimiyeti tamamen bizdeydi.Aslında tam da istedikleri şey olmuştu.Erken bir gol istiyorlardı ama herhalde onlarda bu kadar erken gelmesini beklemiyorlardı.Sonra Arda bizim dileğimizi-şu yarı bitmeden bir gol olsun allahım-yerine getirdi ve Kewell...Öyle bir koyduki aman aman.2.yarı Bordeau'nun gardı iyice düştü ve 3'ü bulduk.5 i kaçırdık.İşi şova dükünce elin oğlu geldi ve de affetmedi.Tam o sıralar geçen seneki Fenerbahçe kupa maçı geldi aklıma ama olmaz da diyorum kendi kendime.Sonra aman söylersem olmaz gibisinden babama ses seda etmiyorum.Ve en olmayacak kişi belkide...Sabri çaktı ve tur geldi.Ve bitirici son:

Babam:Secde ediyo kamil,kıble orası mı lan!
Babamın arkadaşı:Ne farkeder orası "Kabe", her yer kıble...

Hiç yorum yok: